1969 – Holanda

Voor ridders in de Hoge Zaal
Zong hij in stoere, sterke taal
Een lang en bloederig verhaal
De troubadour

Maar ook het werkvolk uit de schuur
Hoorde zijn lied vol avontuur
Hoorde bij ‘t nacht’lijk keukenvuur
De troubadour, de troubadour

En in de herberg van de stad
Zong hij een drinklied op ‘t nat
Voor wie nog staan kon en wie zat
De troubadour, de troubadour

La la la la la la lei la la lei la la…
La la la lei la la la…
La la la la la la lei la la lei la la…
La la la lei la la la…

Hij zong in ‘t klooster stil zijn lied
Van een mirakel dat geschiedt
Ook als geen mens het wonder ziet
De troubadour

Van vrouwen in fluweel of grijs
Zong hij de harten van de wijs
Zijn liefdeslied ging mee op reis
De troubadour

Hij zong voor boeren op ‘t land
Een kerelslied van eigen hand
Hij was van elke rang en stand
De troubadour, de troubadour

Zo zong hij heel zijn leven lang
Zijn eigen lied, zijn eigen zang
Toch gaat de dood gewoon zijn gang
De troubadour, de troubadour

Toen werd het stil, het lied was uit
Enkel wat modder tot besluit
Maar wie getroost werd door zijn lied
Vergeet hem niet

Want hij zat zo boordevol muziek
Hij zong voor groot en klein publiek
Hij maakte blij, melancholiek
De troubadour

Oh… la la la la la la lei la la lei la la…
La la la lei la la la…
La la la la la la lei la la lei la la…
La la la lei la la la…

Oh… la la la la la la lei la la lei la la…
La la la lei la la la…
La la la la la la lei la la lei la la…
La la la lei la la la…
La, ho, ho, ha

Para los Señores en el Palacio
Cantaba con un lenguaje fuerte y duro
Una larga y sangrienta historia
El trovador

Pero también los trabajadores en el establo
Oían su canción llena de aventuras
Oían cerca del fuego del hogar
Al trovador, al trovador

Y en el interior de la ciudad
Sus canciones refrescaban el ambiente
Para quienes estaban sentados o de pie
El trovador, el trovador

La la la la la la lei la la lei la la…
La la la lei la la la…
La la la la la la lei la la lei la la…
La la la lei la la la…

En un monasterio hizo el silencio, cantando su canción
Sobre un milagro que ocurrió
Incluso si nadie lo vio
El trovador

Mujeres vestidas de terciopelo o de gris
Turbaban su corazón
Al encontrarse con sus romances
El trovador

Cantaba para los campesinos
Una canción de compañerismo que él mismo escribió
Para todos era camino de vida
El trovador, el trovador

De esta forma él cantaba a su vida
Su propia canción, su propio canto
Aún muerto sigue su camino
El trovador, el trovador

Cuando se hizo el silencio, la canción terminó
Solo algo de barro en conclusión
Pero aquellos que eran consolados por su canción
No le olvidan

Porque rebosaba música
Cantaba para grandes y chicos
Cambiaba alegría por melancolía
El trovador

Oh… la la la la la la lei la la lei la la…
La la la lei la la la…
La la la la la la lei la la lei la la…
La la la lei la la la…

Oh… la la la la la la lei la la lei la la…
La la la lei la la la…
La la la la la la lei la la lei la la…
La la la lei la la la…
La, ho, ho, ha