1973 – Holanda

Eens was hij toch heel beroemd
Altijd werd zijn naam genoemd
Nu is hij heel oud en grijs
Ouder dan de stad Parijs

Door de straten, over pleinen
Klinkt dat ene lied
Die melodie zal nooit verdwijnen
Ook al ken je hem niet

Eenzaam zijn nu al z’n dagen
Niemand die hem nog kent
Hij speelt op zijn accordeon
En denkt aan hoe het eens begon
Het leven is nu grauw en grijs
In de straten van Parijs

Z’n vrienden kennen hem niet meer
Maar kijken nu nog op ‘m neer
Hij speelt voor geld nog op de straat
Van ‘s morgens vroeg tot ‘s avonds laat

Niemand die nog op hem wacht
Maar soms is het of hij weer lacht
Hij was beroemd in heel het land
Die oude, grijze muzikant

Door de straten, over pleinen
Klinkt dat ene lied
Die melodie zal nooit verdwijnen
Ook al ken je hem niet

Eenzaam zijn nu al z’n dagen
Niemand die hem nog kent
Hij speelt op zijn accordeon
En denkt aan hoe het eens begon
Het leven is nu grauw en grijs
In de straten van Parijs

Una vez él fue muy famoso
Y su nombre era mencionado constantemente
Ahora está viejo y canoso
Más viejo que la ciudad de París

Por las calles, en las plazas
Suena una canción
Cuya melodía nunca desaparecerá
Aunque tú no la conozcas

Ahora su vida es solitaria
Nadie lo conoce ya
Toca su acordeón
Y piensa en el día en que comenzó
Ahora su vida es miserable y gris
En las calles de París

Sus amigos no le reconocen
Ahora le desprecian
Él sigue tocando por dinero en las calles
Desde el amanecer hasta más de la medianoche

Nadie le espera
Pero a veces parece sonreír de nuevo
Fue famoso en todo el país
Ese viejo músico

Por la s calles, por las plazas
Suena una canción
Cuya melodía nunca desaparecerá
Aunque tú no la conozcas

Ahora su vida es solitaria
Nadie lo conoce ya
Toca su acordeón
Y piensa en el día en que comenzó
Ahora su vida es miserable y gris
En las calles de París